تأثیر زندگی مدرن بر ساعت بیولوژیکی
تاریخ انتشار: ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۷۰۸۷۷
بدن انسان دارای یک ساعت درونی است که زمان خوردن، خوابیدن، بیدار شدن و حتی احتمال حمله قلبی، همه را بر اساس زمان روز تعیین میکند.
به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، چرخش زمین چرخهای ۲۴ ساعته از روز و شب ایجاد میکند که بهصورت تغییرات محیطی در سطوح نور و دما مشاهده میشود. در طول تکامل، گیاهان و حیوانات همه با این چرخهها سازگار شدند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
ریتمهای روزانه بدن در واکنش آن تغییرات چرخهای محیط تحریک میشود. به این ترتیب است که افزایش سطح نور با طلوع خورشید باعث بیدار شدن از خواب میشود و با گسترده شدن تاریکی در شب ترشح ملاتونین افزایش مییابد و احساس خوابآلودگی ایجاد میشود. با این حال یک مکانیسم داخلی در بدن وجود دارد که ریتمهای روزانه را مستقل از تغییرات محیطی ایجاد میکند. به عبارت دیگر چرخههای روزانه فرآیندهای فیزیکی و رفتاری را توسعه دادهاند که توسط یک ساعت بیولوژیکی مرکزی هدایت میشود و به آن ساعت زیستی یا شبانهروزی نیز میگویند. این ساعت مربوط به عملکرد غدد، متابولیسم، ساعت خواب و بیداری، اثرات جابهجایی در سطح کره زمین با هواپیما و مواردی از این قبیل است.
ساعت بیولوژیکی تغییرات ریتمیک در عملکردهای فیزیولوژیکی و رفتاری ایجاد میکند که هر ۲۴ ساعت یکبار تکرار میشود و حتی در غیاب تغییرات نور بین روز و شب نیز چرخههایی به نام ریتم زیستی یا شبانهروزی ایجاد میکند. بهعبارت سادهتر، ریتمهای شبانهروزی چرخههای ۲۴ ساعتهای هستند که بخشی از ساعت درونی بدن را تشکیل میدهند و در پسزمینه اجرا میشوند تا عملکردها و فرآیندهای ضروری را انجام دهند و یکی از مهمترین آنها چرخه خواب و بیداری است. در واقع بدن دارای یک ساعت داخلی و مستقل از نوسانات محیط است که ریتمهای روزانه را با چرخه کمی بیشتر از ۲۴ ساعت حتی در غیاب نشانههای محیطی ایجاد میکند و در شرایط عادی که انسان در معرض نور خورشید قرار دارد دقیقاً برابر با ۲۴ ساعت میشود.
ریتمهای شبانهروزی در انسانها سیستمهای ذهنی و فیزیکی را هماهنگ میکند و برای مثال هنگامی که بهدرستی تنظیم شود، میتواند خواب ثابت و آرامبخشی را فراهم آورد، اما از بین رفتن آن ایجادکننده مشکلات قابلتوجهی از جمله بیخوابی است. تحقیقات نشان میدهد که ریتمهای شبانهروزی نقش مهمی در جنبههای مختلف سلامت جسمی و روانی دارند.
ریتمهای روزانه و ساعت بیولوژیکی بدنساعت بیولوژیکی مبتنی بر شبکهای از پروتئینها و برهمکنش بین سلولهای مختلف است که در درون یک سلول با یکدیگر تعامل دارند. این ساعت در هسته سوپراکیاسماتیک یا بخش قدامی مغز قرار گرفته و یک ساختار کوچک مغزی متشکل از حدود ۲۰ هزار سلول عصبی است. سیستم عصبی بدن اطلاعات مربوط به سطح نور خارجی را به ساعت بیولوژیکی در مغز منتقل میکند که چرخه ساعت بدن را با محیط خارجی مطابقت میدهد و این ساعت مرکزی، بدن را برای تغییرات محیطی آماده میکند.
ساعت شبانهروزی تقریباً در تمام حیوانات روی زمین اعم از پستانداران، پرندگان، خزندگان، دوزیستان، آبزیان، حشرات، گیاهان، قارچها و حتی باکتریها وجود دارد. چرخه این ساعت در موجودات مختلف و حتی در بین افراد یک گونه متفاوت است و میتواند کوتاهتر یا بلندتر از ۲۴ ساعت باشد. در واقع در سلولها، بافتها و اندامهای مختلف بدن توانایی ایجاد ریتمهای روزانه وجود دارد که به آنها ساعتهای محیطی گفته میشود. آنها اطلاعات را از ساعت مرکزی مغز و سایر منابع داخلی و خارجی دریافت میکنند. به عنوان مثال زمان صرف غذا نشانههایی برای ساعتهای محیطی در کبد، کلیه و پانکراس است. ساعتهای محیطی، مطیع ساعت مرکزی هستند.
تأثیر نور بر ساعت بیولوژیکی بدنساعت شبانهروزی در بسیاری از موجودات تکامل یافته است زیرا با فراهم آوردن الگوهای فعالیتی منظم و ایجاد این امکان در بدن که در هماهنگی با محیط خارجی عمل کند، برای بقای آنها مزیتی فراهم میکند. هرچند چرخههای روزانه کمی بیشتر از ۲۴ ساعت است، در یک محیط طبیعی، نور نشانهای است که آن را دقیقاً برابر با ۲۴ ساعت تنظیم میکند. در اصل هرچند عوامل دیگر مانند ورزش، فعالیت اجتماعی و دما میتوانند بر ساعت اصلی بدن تأثیر بگذارند، نور قویترین تأثیر را بر ریتمهای شبانهروزی دارد و قویترین نشانه زمانی در نظر گرفته میشود که بر ساعت شبانهروزی بدن تأثیر میگذارد.
در شبکیه چشم سه نوع مولکول وجود دارد که انرژی نور را به فعالیت الکتریکی تبدیل میکند که به مغز میرسد. دو نوع گیرنده میلهای و مخروطی برای دیدن استفاده میشود و سومین گروه که کمتر شناختهشده است، سلولهای گانگلیونی شبکیه حساس به نور ذاتی نامیده میشود. این سلولها نوعی از سلولهای عصبی حاوی گیرندههای نوری در شبکیه چشم پستانداران است که در فرآیند دیدن شرکت نمیکند، بلکه نقش آن هماهنگسازی ساعت شبانهروزی بدن با نور محیط است که حاوی رنگدانهای حساس به نور به نام ملانوپسین هستند. ملانوپسین به همگامسازی ریتمهای شبانهروزی با محیط خارجی کمک میکند.
دنیای مدرن به دلیل روشناییهایی مصنوعی الکتریکی، پروازهایی از یک منطقه به مناطق زمانی دیگر و کار در طول شب، اختلالاتی در زمانبندی ساعت شبانهروزی ایجاد کرده است. مدت کوتاهی قبل از شناسایی ملانوپسین، محققان کشف کردند که مولکولهای تشخیصدهنده نور که بر ساعت شبانهروزی تأثیر میگذارند، به نور آبی حساس هستند که نوری با طول موج ۴۶۰ نانومتر است. این یافته برای دنیای مدرن اهمیت زیادی دارد، زیرا امروزه بشر علاوه بر نور خورشید در معرض منابع نوری الکترونیکی قرار دارد که تا ساعتها پس از غروب خورشید و حتی تا روشنایی صبح مورد استفاده قرار میگیرد. لامپها و دستگاههای الایدی مانند تلویزیون، رایانه و تلفنهای هوشمند همگی نور آبی تولید میکنند، بنابراین بر ریتم شبانهروزی بدن تأثیر میگذارند.
زندگی مدرن از راههای دیگر نیز هماهنگی ساعت شبانهروزی بدن با محیط را دشوار میکند. برای مثال پرواز از یک منطقه به منطقه زمانی دیگر با چندین ساعت اختلاف منجر به بروز پدیده ناخوشایندی بهعنوان «جتلگ» میشود که در آن ساعت شبانهروزی باید تا چند ساعت عقب و جلو شود تا با محیط همگام گردد. جتلگ میتواند با تغییر چرخه نور تنها برای چند ساعت نیز ایجاد شود. افرادی که جتلگ را تجربه میکنند بیشتر در معرض ابتلاء به سرطان و ابتلاء به سایر بیماریهای مزمن قرار دارند.
علاوه بر این، سطوح بالاتری از بیماریها یا اختلالات خاص جسمی و روانی ازجمله چاقی، دیابت نوع دو، سرطان و بیماریهای قلبی-عروقی در افرادی دیده میشود که شبکار هستند و بهطور تأثیرگذاری جتلگ اجتماعی طولانیمدت را تجربه میکنند. برای کاهش آسیبهای سلامتی ناشی از این اختلالات در ریتم شبانهروزی، قرار گرفتن در معرض نور روز تا حد امکان و پرهیز از نور صفحههای نمایش در شب توصیه میشود.
کد خبر 658883منبع: ایمنا
کلیدواژه: تنظیم ساعت بیولوژیک بدن ساعت بدن ریتم شبانه روزی بدن خواب اختلالات خواب اختلال خواب بهبود خواب شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق ریتم های شبانه روزی ساعت شبانه روزی ریتم های روزانه چرخه های روزانه ساعت بیولوژیکی شبانه روزی بدن ۲۴ ساعت چرخه ها بر ساعت ساعت ها سلول ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۷۰۸۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
الماسهایی که دو ساعته تولید میشوند؛ دستاورد کیمیاگران مدرن چیست؟
دستاورد جدیدی از دنیای علم و تکنولوژی بهتازگی خبرساز شده است؛ تولید الماس در آزمایشگاه آن هم در ۱۵۰ دقیقه. این در حالی است که تولید فلزات یا عناصر ارزشمند در تاریخ قدمت زیادی دارد.
به گزارش تجارت نیوز، میل به ساخت این عناصر ارزشمند در تاریخ بشر پیشینهای طولانی دارد. اگر بخواهیم به این میل بپردازیم به کیمیاگری برخورد میکنیم. کیمیاگری علمی باستانی و رازآلود است که ریشههای آن به مصر باستان و بینالنهرین بازمیگردد. کیمیاگران در جستوجوی راههایی برای تبدیل فلزات پایه به فلزات گرانبها مانند طلا و نقره بودند. آنها همچنین به دنبال کشف اکسیر جوانی و داروی جاودانگی بودند.
در طول قرون وسطی، کیمیاگری در اروپا و خاورمیانه بهشدت در کانون توجه قرار گرفت. کیمیاگران در آزمایشگاههای خود به دنبال راز تبدیل فلزات بودند و در این راه از روشهای مختلفی مانند تقطیر، تبخیر، ذوب و رسوب استفاده میکردند.
کیمیاگران از نمادها و رمز و رازهای زیادی در نوشتهها و نقاشیهای خود استفاده میکردند. این امر باعث شده است رمزگشایی از متون کیمیاگری برای مورخان و دانشمندان امروزی دشوار باشد.
با وجود اینکه کیمیاگری به عنوان یک علم واقعی شناخته نمیشود، اما نقش مهمی در تاریخ علم و فلسفه داشته است. کیمیاگران با آزمایشهای خود به طور اتفاقی مواد و فرایندهای جدیدی مانند اسید سولفوریک و نیتریک اسید را کشف کردهاند و این کمک شایستهای به حساب میآید.
در حالی که جستوجوی کیمیاگران برای تبدیل فلزات پایه به طلا و نقره به نتیجه نرسید، اما تلاشهای آنها به طور کلی به پیشرفت علم شیمی کمک کرد. کیمیاگری همچنین الهامبخش هنرمندان، نویسندگان و شاعران در طول تاریخ بوده است.
با اینکه کیمیاگران و کیمیاگری دچار تحولات هویتی شدند، اما ماهیت این زمینه تحقیقاتی همچنان باقی است. اولاً که شیمی به شکل سازمانیافتهای مواد را از بابت آنچه تشکیلشان میدهد بررسی میکند و از طرف دیگر امکانات ساخت مواد را مطرح میکند.
الماسهایی که در دو ساعت تولید میشوند!در خبری شگفتانگیز، دانشمندان در یک آزمایشگاه در دانشگاه هاروارد موفق به ساخت الماس در عرض ۱۵۰ دقیقه شدند. این دستاورد انقلابی، گامی بزرگ در جهت تولید الماس مصنوعی با کیفیت بالا و با قیمتی بهمراتب ارزانتر از الماسهای طبیعی به شمار میرود.
دهها سال است که دانشمندان در تلاشاند روشهای جدیدی برای ساخت الماس مصنوعی پیدا کنند. روشهای سنتی تولید الماس مصنوعی، فرایندی پرهزینه و زمانبر است که نیازمند فشار و گرمای شدید برای مدت طولانی است. این روشها اغلب منجر به تولید الماسهای کوچک و ناقص میشوند.
در سالهای اخیر، دانشمندان روشهای جدیدی برای ساخت الماس مصنوعی با استفاده از فناوریهای پیشرفته مانند لیزر و نانوتکنولوژی توسعه دادهاند. این روشها به طرز چشمگیری سریعتر و کارآمدتر از روشهای سنتی هستند و میتوانند الماسهایی باکیفیت در اندازههای مختلف تولید کنند.
دستاورد کیمیاگران مدرن چیست؟در این تحقیق جدید، دانشمندان از روشی به نام «سنتز الماس با لیزر پالس فوق سریع» استفاده کردند. در این روش، پالسهای لیزر فوق کوتاه و پرقدرت به یک صفحه نازک از گرافیت تابانده میشود. این پالسهای لیزر، اتمهای کربن را از ساختار گرافیت جدا و آنها را به شکل ساختار الماس مرتب میکنند.
این فرایند در عرض ۱۵۰ دقیقه و در دمای نسبتاً پایین انجام میشود. در حالی که روشهای سنتی تولید الماس مصنوعی به فشار و گرمای شدید در حدود پنج هزار درجه سانتیگراد و به مدت چندین هفته نیاز دارند. طبیعتاً فراهم کردن این شرایط بسیار پرهزینهتر از روش جدید است.
الماسهای دوساعته چگونه آینده را تغییر میدهند؟این دستاورد انقلابی، پتانسیلهای متعددی را برای آینده به ارمغان میآورد. با تولید الماس مصنوعی باکیفیت و به قیمتی ارزانتر، میتوان از آنها در زمینههای گوناگونی از جمله جواهرات، ابزارهای برش، قطعات الکترونیکی و حتی ایمپلنتهای پزشکی استفاده کرد.
علاوه بر این، این روش جدید میتواند به دانشمندان در مطالعه بهتر ساختار و خواص الماس کمک کند و زمینه را برای کشف مواد جدید و شگفتانگیز در آینده فراهم کند.